Dyskryminowany nie musi się odwołać od wypowiedzenia

Wniesienie przez pracownika odwołania od wypowiedzenia (wystąpienie z roszczeniami z tytułu naruszającego prawo wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 45 § 1 k.p.) nie jest warunkiem zasądzenia na jego rzecz odszkodowania z tytułu dyskryminującej przyczyny wypowiedzenia lub dyskryminującej przyczyny wyboru pracownika do zwolnienia z pracy.

Tak uznał Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów z 28 września 2016 r. (III PZP 3/16).

W sprawie o odszkodowanie z tytułu naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu na skutek wniesionej przez powódkę skargi kasacyjnej, Sąd Najwyższy powziął wątpliwości, które zawarł w pytaniu do poszerzonego składu sędziów sądu – czy koniecznym warunkiem zasądzenia na rzecz pracownika odszkodowania z tytułu dyskryminującej przyczyny wypowiedzenia (dyskryminującej przyczyny wyboru pracownika do zwolnienia) jest wcześniejsze wniesienie przez pracownika odwołania od wypowiedzenia.

Analizę tego zagadnienia prawnego sąd rozpoczął od przypomnienia genezy regulacji ustanawiającej odpowiedzialność odszkodowawczą pracodawcy w stosunku do osoby, wobec której naruszył on zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, rodzaju i przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej za to naruszenie oraz charakteru należnego z tego tytułu odszkodowania.

Następnie sąd omówił relację pomiędzy odpowiedzialnością odszkodowawczą z tytułu naruszenia...